Kerstmis in de sneeuw

Allereerst wensen wij iedereen fijne Kerstdagen en een heel mooi 2010.
Terwijl ik dit schrijf ligt Aileen op mijn schoot te slapen. Ze wordt al wat groot, maar ze is nog echt wel een schoothondje.
Verder is ze een echte Labrador, dus het liefste loopt ze te rommelen en te stoeien.
Er is toch niets mooier dan een hele grote hoop met bladeren?


Jawel, sneeuw is nog veel leuker!
Het is wel koud aan je poten, maar je kan er heerlijk in spelen.

Alles ruikt en voelt anders, dus er moet veel onderzocht worden

Aileen groeit goed. Ze is al goed zindelijk. We gaan vaak even "goten", en voor een brokje doet ze alles. 's Ochtends moeten we haar wakker maken. Dat is wel heerlijk, want dat hebben we wel anders meegemaakt.

Maar als ze wakker is dan moet er gespeeld worden. En als we niet genoeg spelen,dan is er altijd wel iets om te slopen. De stroken vloerbedekking die we op de plavuizen hebben gelegd tegen het uitglijden van Aileen, zijn gewilde sloop-objecten.

Aileen gaat al regelmatig mee naar de markt, het winkelcentrum en ze is al met de metro meegeweest naar het Amstelstation. Dat gaat allemaal heel goed, maar als ze thuis komt dan slaapt ze als een blok.

Sinterklaas

Ook voor Aileen was het Sinterklaas. Vol verwachting keek ze uit naar de papiertjes van de cadeautjes, want daar mocht ze voor deze ene keer mee spelen.
Ze heeft het de hele avond druk gehad! Want ja, wat is er mooier voor een Labrador?

Het gaat goed met Aileen. Ze weegt nu 10.3 kilo en is ruim een kilo gegroeid sinds ze bij ons is gekomen. Toch is ze in verhouding een klein, slank dametje. Afgelopen week kwamen we Guust tegen, een even oude KNGF puppy, en die was heel wat groter en zwaarder.

Ze luistert nu aardig naar haar naam. Aan de riem lopen gaat goed, ze loopt meestal keurig vooraan.

Als ze losloopt dan valt er heel veel te snuffelen en te ontdekken. Ze reageert op het fluitje als het haar uitkomt. Dus daar wordt nog op geoefend.

Ze is nergens bang voor. We hebben haar al mee genomen naar de tram en het busstation, en dat doet haar niets. We hadden laatst ook een feestje en ook alle drukte vond ze geen probleem.

Ze slaapt nog steeds keurig uit en 's nachts hoeven we er niet uit: een perfect hondje! Het zindelijk worden gaat aardig, maar zo nu en dan vinden we nog wat. Ze geeft nu wel wat signaaltjes dat ze naar buiten moet. Helaas snappen wij ze soms pas achteraf ;-)

Aileen heeft ook alle prikken inmiddels gehad. We zijn nog wel een keer terug geweest naar de dierenarts omdat ze oorontsteking aan beide oren had. Gelukkig waren we er snel bij en helpt de zalf goed.

Aileen is nu ruim 3 maanden. Ze kan al zitten op commando en begint op meer commando's te reageren. Maar voor ze blindengeleidehond kan worden hebben wij nog wel een tijdje pleziet van haar.